Bez makijażu, czyli o oczekiwaniach wobec kobiet

źródło: lennyletter.com

Alicia Keys rezygnuje z makijażu – takie nagłówki i zdjęcia pięknej piosenkarki zalały mojego Facebooka. Cieszę się, że jako artystka postanowiła dać odpór wysokim wymaganiom dotyczącym kobiet na scenie i poczuć się dobrze w swojej skórze. Na szczęście zwykłe kobiety nie muszą zmagać się z takimi oczekiwaniami ze strony otoczenia, więc wyrzucenie kosmetyczki w żaden sposób nie może im  w niczym pomóc. Mogą się malować albo nie – ich sprawa.

Czyżby?

Makijaż lub jego brak dużo zmienia. Spróbujcie wyjść nieumalowane do sklepu po sprawunki. Wejdźcie do butików w galerii handlowej. Bez makijażu po standardowym mogę-w-czymś-pomóc-nie-dziękuję jesteście… niewidzialne! Ekspedientki wracają do przerwanych rozmów po otaksowaniu takiej niezadbanej, która i tak niczego dla siebie nie znajdzie.

Takie samo ocenianie może spotkać Was w restauracji, w poczekalni u lekarza, w salonie fryzjerskim, w nail barze, w banku, w pracy. Makijaż dużo zmienia w życiu zwykłych kobiet – nie tylko w życiu Alicii Keys. Jest oczekiwaną oczywistością. Podobnie jak opalone nogi w pierwszych dniach wiosny.

W ogóle wymagania wobec kobiet są bardzo wysokie. Nie chcę przez to powiedzieć, że wyższe od wymagań wobec mężczyzn. Nie o to tu chodzi. Zresztą wystarczająco często myli się feminizm z wrogością wobec mężczyzn. A tu chodzi po prostu o kobiety i ich poczucie piękna. Bo poczucie piękna nie jest niczym złym. Chodzi mi o budowanie ram, w które się chcemy wpasować. Nie, nie jesteśmy przez nikogo ciemiężone. Nikt nas nie zamyka w klatkach. Ale pozostaje pytanie: skąd się bierze to głębokie przekonanie, że powinnam to zrobić tak i tak? Czy tylko z moich potrzeb? Kiedyś kobiety paliły staniki, dziś niektóre próbują się nie golić pod pachami. Teraz jeśli masz w sobie rebeliantkę, to… nie maluj się jak Alicia Keys.

Aktualizacja

Jeszcze jedna myśl w sprawie makijażu. Wydaje mi się, że potrzeba makijażu powinna wynikać z wnętrza samej kobiety. Jeśli dziewczyna na co dzień maluje się do pracy, a w weekend oddycha z ulgą, bo już nie musi, to można się zacząć zastanawiać dlaczego. Czy ten makijaż w ciągu tygodnia jest wynikiem jej potrzeby takiego wizerunku czy jest narzuconym oczekiwaniem wobec pracownicy? Czy dziewczyna używa makijażu jak Excela do wyliczeń, bo jest świadoma, że tylko wtedy potraktują ją serio – jak spełni oczekiwania wobec wyglądu kobiety?

Obejrzałam wideo Jessiki Mercedes o jej makijażu.Wielokrotnie w nim mówi: „jak nie muszę się malować” albo „jak muszę się malować”. Ona jest dokładnie przykładem na to, przeciwko czemu zbuntowała się Alicia Keys – wymagań dotyczących wyglądu. Żeby się przebić z tym, co masz do powiedzenia, najpierw musisz spełnić wymaganie dotyczące wyglądu. Inaczej wezmą cię na tapet – że paznokcie niepomalowane, że włosy rozczochrane, że korektor nieroztarty – i nigdy do nikogo nie dotrze informacja, czym ty się naprawdę w życiu zajmujesz z pasją.

To jest kwestia poruszona także w tym artykule (czytać w oderwaniu od przekonań politycznych) o szefowej Kancelarii Prezydenta, Małgorzacie Sadurskiej – nieważne, co ta pani robi, co myśli, gdzie się kształciła, co uważa, dokąd zaprowadzą nas jej decyzje. Nie. Ma „niemodną” według kogoś sukienkę i temu zawdzięcza swoją pielgrzymkę swoich zdjęć po mediach.